officialis

officialis
of·fi·ci·a·lis

English syllables. 2014.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • OFFICIALIS — Minister seu Apparitor Magistratuum; Paulus l. 5. sent. C. de Fisc. Advoc. Gloss. Graec. Lat. Ταξιωτὴς, Apparitor, Ossicialis. Spartian. in Caracalla, c. 6. Non ignorantibus Martiô Agrippâ, qui classi praeerat et praeterea plerisque Officialium… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Officiālis — Officiālis, 1) in Rom zur Kaiserzeit ein den Beamteten beigegebener Unterbeamtete od. Diener; 2) Gehülfe der alten deutschen Grafen bei ihren Amtsverrichtungen; 3) Beamter überhaupt; 4) seit dem 13. Jahrh. der Vicarius eines Bischofs in… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • officialis — …   Useful english dictionary

  • officiel — officiel, ielle [ ɔfisjɛl ] adj. et n. • 1778; angl. official; bas lat. officialis, de officium → office 1 ♦ Qui émane d une autorité reconnue, constituée (gouvernement, administration). Actes, documents officiels. Textes officiels (lois, décrets …   Encyclopédie Universelle

  • Official — For other uses, see Official (disambiguation). An official is someone who holds an office (function or mandate, regardless whether it carries an actual working space with it) in an organization or government and participates in the exercise of… …   Wikipedia

  • ОФИЦИАЛЬНЫЙ — (от лат. officium должность). Исходящий непосредственно от правительства, или какого либо присутственного места. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. ОФИЦИАЛЬНЫЙ [лат. officialis должностной] 1)… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Offizial — Of|fi|zi|al 〈m. 1; kath. Kirche〉 bischöfl. Vertreter bei der Ausübung der kirchl. Gerichtsbarkeit [zu lat. officialis „zum Dienst gehörig; Beamter“] * * * Of|fi|zi|al, der; s, e, auch: en, en [spätlat. officialis = Amtsdiener, zu: officialis =… …   Universal-Lexikon

  • ОФИЦИАЛ — (лат. officialis должностной). 1) викарий при епископе для рассмотрения светских судебных дел, напр. бракоразводных. 2) чиновник при кавалерской думе. 3) в римской империи, чиновник при высшем магистрате. 4) в средине века, помощник графа.… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • officielle — ● officiel, officielle adjectif (anglais official, du bas latin officialis) Qui émane du gouvernement, de l Administration, des autorités compétentes. Dont le caractère authentique est publiquement reconnu par une autorité, par opposition à… …   Encyclopédie Universelle

  • oficial — OFICIÁL, Ă, oficiali, e, adj. 1. Care emană de la o autoritate, de la un guvern, de la un stat; care este declarat, stabilit prin lege; care reprezintă o autoritate, un guvern, un stat. Buletinul oficial = periodic în care se publică legile,… …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”